Transformacja cyfrowa
Strategia cyfryzacji
Doświadczenie klienta
Insight
Doradztwo technologiczne
Jak przygotować firmę do wdrożenia rozwiązań cyfrowych
Jest rok 2024, a pojęcia “digitalizacji” i “cyfrowej transformacji” nadal są aktualnymi tematami w biznesowej przestrzeni informacyjnej.
Poruszanie się w labiryncie cyfryzacji
Jest rok 2024, a pojęcia „cyfryzacji” i „cyfrowej transformacji” wciąż są aktualnymi tematami w biznesowej przestrzeni informacyjnej. Pod koniec 2022 r. Gartner podał, że 52% badanych firm (nienależących do branży zaawansowanych technologii) nadal działało w tradycyjny sposób, wdrażając tylko niektóre narzędzia z szerokiej gamy „cyfrowych”. I choć 30% przedsiębiorstw w tym czasie uznało, że znajduje się na ścieżce transformacji, to tylko 7% otrzymało tytuł „digicorp”, czyli firmy, której 1/3 przychodów pochodzi z biznesu cyfrowego ("Quick Answer: Jaki odsetek tradycyjnych firm naprawdę stał się firmami cyfrowymi?"). ). Choć od czasu tego badania minął ponad rok, to ekstrapolując obecną dynamikę można z dużym prawdopodobieństwem oszacować, że nie więcej niż kilka procent firm awansowało do ligi „digicorp”. Dlatego też cyfrowa transformacja biznesu zachodzi stosunkowo powoli.
Istnieje wiele powodów takiego stanu rzeczy. Jedną z nich jest fakt, że zachłyśnięcie się trendem i płynięcie na fali cyfryzacji w paradygmacie „digital first” doprowadziło do inicjatyw, które miały więcej wspólnego z „digiwashingiem” (odpowiednik „greenwashingu”) niż wymiernymi efektami biznesowymi. Forbes, powołując się na wyniki badania KPMG 2023 US Technology Survey, stwierdza, że ponad połowa ankietowanych menedżerów twierdzi, że inwestycje w cyfryzację w ciągu ostatnich 2 lat nie miały wpływu na zwiększenie wydajności lub przychodów. Co gorsza, pomyślnie wdrożone rozwiązania cyfrowe (zdefiniowane pod względem parametrów projektu) mogły w krótkim okresie znacząco obniżyć koszty, ale miały negatywny wpływ na Customer Experience, pośrednio przyczyniając się do spadku strumienia przychodów (a.k.a.: „digitalizacja - robisz to źle”).
Szczególnie teraz, w czasach niepewności i kryzysu gospodarczego, firmy ostrożniej podchodzą do inicjatyw transformacyjnych, starając się podejmować tylko te, które są wykonalne i mają wysokie prawdopodobieństwo osiągnięcia wyników. Podejście to można określić mianem „cyfrowej ostrożności”. Statystyki dotyczące skali sukcesów i porażek we wdrożeniach systemów IT znane są od lat (kultowy „Chaos Report” The Standish Group). Wdrażanie rozwiązań cyfrowych w ramach szerszego programu transformacji biznesowej wiąże się z jeszcze większą złożonością. Nie tylko budżet, harmonogram i zakres są kryteriami sukcesu. Krytyczne są również wyniki biznesowe, szybkość reakcji klientów i szybkość przyjęcia w organizacji. Aspekty związane z zarządzaniem oczekiwaniami interesariuszy, zabezpieczeniem ich „buy-in” i zarządzaniem zmianą stają się warunkami koniecznymi do osiągnięcia zamierzonych rezultatów. Uzasadnienie biznesowe, jako tradycyjne narzędzie do podejmowania decyzji finansowych, musi zostać uzupełnione artefaktami, które zdobędą „serca i umysły” nie tylko decydentów, ale całego zespołu, a nawet całej firmy.
Według badania przeprowadzonego przez McKinsey już w 2021 roku, odpowiednie przygotowanie ma znaczący wpływ na sukces przedsięwzięć transformacyjnych. Mówiąc bardziej precyzyjnie: niewłaściwe zdefiniowanie celów i brak solidnego planowania zmniejszają potencjalną wartość do zdobycia o prawie połowę!
Odblokowanie cyfrowej transformacji
Jak zatem firma może przygotować się do wdrożenia rozwiązania cyfrowego w ramach szerszego planu transformacji? A dokładniej, jak zrobić to skutecznie, zdobywając „serca i umysły”, jednocześnie zachowując niezbędną ostrożność w realizacji takiej inicjatywy?
Niezbędne jest wykorzystanie najlepszych praktyk, które tworzą ustrukturyzowane ramy, prowadząc organizację krok po kroku przez proces definiowania inicjatywy cyfrowej. Proces ten trwa zwykle od 8 do 12 tygodni i obejmuje etapy, które skutkują ustaleniami i narzędziami ułatwiającymi przejście do fazy realizacji projektu:
01
Wyznaczanie celów
02
Opracowanie programu
03
Tworzenie mapy drogowej
04
Projektowanie architektury
05
Tworzenie wizji
1. Wyznaczanie celów
Cele powinny zostać zdefiniowane i uzgodnione podczas dedykowanych, odpowiednio moderowanych warsztatów, które gromadzą kluczowych interesariuszy ze wszystkich szczebli hierarchii organizacji. Obecność i aktywny udział zarówno menedżerów najwyższego szczebla (C-level executives), menedżerów średniego szczebla odpowiednich działów, jak i przedstawicieli pracowników liniowych z zespołów, które będą wdrażać i korzystać z rozwiązania cyfrowego, są niezbędne do zbudowania wspólnego zrozumienia, dlaczego inicjatywa jest podejmowana. Obejmuje to zarówno cele biznesowe i ich powiązanie z celami strategicznymi i taktycznymi firmy, jak i cele klientów - ponieważ to dla nich przedsiębiorstwo generuje wartość, za którą są skłonni zapłacić. Jeśli zatem mamy do czynienia z prawdziwą „cyfryzacją” biznesu, jej wpływ na klientów będzie namacalny.
Zdefiniowanie celów organizacji i jej klientów pozwala nie tylko uniknąć podejmowania decyzji kosztem tych drugich („cyfryzacja - robicie to źle”), ale także zrozumieć wzajemne relacje między celami, co samo w sobie wyraźniej uzasadnia cel przedsięwzięcia. Nie należy również zapominać o celach poszczególnych grup interesariuszy w firmie i mapować je w kontekście ich wpływu (pozytywnego lub negatywnego) na proces wdrażania inicjatywy. Intencje poszczególnych grup również powinny być przynajmniej nazwane i zaadresowane, a najlepiej rozważone i uzgodnione - w celu uzyskania rzeczywistego zaangażowania i wsparcia z ich strony. Spojrzenie na organizację z lotu ptaka, na przecięciu jej obecnego stanu, barier, które należy pokonać i planów na przyszłość, oferuje nową perspektywę. Dzięki temu możliwe jest zidentyfikowanie obszarów, które często pełnią rolę czynników umożliwiających realizację inicjatywy z wymiernym sukcesem.
2. Opracowanie programu
W zależności od wielkości inicjatywy cyfrowej i jej szacowanego wpływu na biznes, formułowane są inicjatywy, które określają jej zakres i rozkładają ją na poszczególne domeny i subdomeny biznesowe. Inicjatywy to strategiczne obszary działań, które są niezbędne do osiągnięcia wcześniej zdefiniowanych nadrzędnych celów projektu. Początkowo definiowane są ich cele (podporządkowane celom nadrzędnym), a także formułowane są oczekiwane wyniki biznesowe i potencjalne korzyści dla klientów. Następnie identyfikowane są kluczowe zdolności biznesowe (wraz z ich najważniejszymi cechami), które organizacja musi nabyć lub rozwinąć. Na tej podstawie określane są wymagane możliwości technologiczne i informatyczne. Program składający się z inicjatyw nie tylko określa, co należy osiągnąć i co należy zrobić. Służy on również - później - jako narzędzie zarządzania do monitorowania, kontroli i nadzoru. Podobnie jak cały projekt, każda inicjatywa ma przypisanego właściciela odpowiedzialnego za osiągnięcie wyznaczonych celów. Fakt, że inicjatywy są zdefiniowane na poziomie strategicznym dla całego programu i mają sformułowane cele i oczekiwane wyniki, umożliwia właścicielom inicjatyw korzystanie z OKR (Cele i Kluczowe Wyniki), które pozwalają im na bardziej efektywne zarządzanie na poziomie taktycznym.
3. Tworzenie mapy drogowej
Zdefiniowanie i nakreślenie inicjatyw jako spójnego programu transformacji cyfrowej lub wdrożenie kompleksowego rozwiązania cyfrowego nie jest wystarczające do rozpoczęcia realizacji. Inicjatywy szeroko określają, co należy zrobić i osiągnąć w różnych domenach i subdomenach biznesowych, ale nie odpowiadają, jak to zrobić i w jakiej kolejności. Z perspektywy celów, inicjatywy są dyskretne. Jednak z punktu widzenia wymaganych możliwości biznesowych i technologicznych/informatycznych, często mają one wspólne elementy. Wdrożenie jednej zdolności może realizować cele kilku inicjatyw w różnym stopniu - na przykład: wdrożenie Customer Data Platform może z jednej strony umożliwić personalizację ofert dla klienta, wspierając cele sprzedażowe, a z drugiej strony osiągnąć wielokanałowe doświadczenie, które poprawia satysfakcję klienta z obsługi posprzedażowej. Dlatego realizacja inicjatywy cyfrowej opiera się na odpowiednio sformułowanym planie wdrażania i rozwijania możliwości biznesowych i technologicznych/informatycznych, z uwzględnieniem szeregu zależności i różnych poziomów dojrzałości/rozwoju tych możliwości w czasie.
Plan ten przybiera formę zarządzalnej mapy drogowej, a elementy, które go tworzą, znane są jako Pakiety Wartości. Reprezentują one konkretną pracę do wykonania, która może przybrać formę pojedynczego projektu lub programu (rozumianego zgodnie z metodologią zarządzania projektami jako zbiór powiązanych i skoordynowanych projektów). Pakiety wartości muszą być zdefiniowane w taki sposób, aby wyniki ich wdrożenia przyniosły rzeczywistą wartość dla firmy i/lub klientów oraz wykazały, w jakim stopniu osiągają cele określone w punkcie 2 inicjatyw. Przyjęcie formatu mapy drogowej na tym etapie planowania z konwencjonalną perspektywą czasową trzech okresów (Teraz, Dalej, Później, zamiast szczegółowych harmonogramów) pozwala na elastyczność, skuteczne ustalanie priorytetów oraz zarządzanie i monitorowanie postępów. Jest to możliwe dzięki utrzymaniu wysokiego poziomu mapy drogowej z możliwością zagłębienia się w szczegóły każdego pakietu wartości i śledzenia jego powiązań z inicjatywami oraz mapowania jego wpływu na możliwości biznesowe i technologiczne / informatyczne.
4. Projektowanie architektury
Ponieważ pakiety wartości koncentrują się na wdrażaniu nowych lub rozwijaniu istniejących możliwości, niezbędne jest korzystanie z narzędzi, które wspierają ich definiowanie. Najbardziej naturalnym narzędziem jest architektura - zarówno biznesowa, jak i IT wysokiego poziomu, która opisuje i prezentuje możliwości w ustrukturyzowany sposób. Dzięki zastosowaniu metody MECE (Mutually Exclusive and Collectively Exhaustive) zapewnia ona uzupełnienie wszelkich brakujących elementów niezidentyfikowanych na etapie definiowania inicjatywy (krok 2). Wykorzystanie metodyk i najlepszych praktyk z dziedziny architektury pozwala na właściwe modelowanie zdolności wraz z zależnościami oraz podejmowanie racjonalnych decyzji dotyczących ich dekompozycji, struktury i kolejności implementacji. W istocie procesy formułowania mapy drogowej i architektury są równoległe i zsynchronizowane. Strumień mapy drogowej optymalizuje osiągnięcie wartości biznesowej w czasie, podczas gdy strumień architektoniczny stanowi podstawę technicznej wykonalności.
W rezultacie oba produkty (mapa drogowa i architektura) są w pełni kompatybilne i ściśle ze sobą powiązane. Architektura, poprzez serię widoków pośrednich, pokazuje przejście od stanu obecnego (as-is) do stanu docelowego (to-be), a stany pośrednie odpowiadają różnym etapom mapy drogowej i realizacji poszczególnych Pakietów Wartości. Modele architektoniczne nie tylko ukierunkowują zmiany IT w kontekście transformacji, ale także służą jako uzupełniające narzędzie zarządzania w stosunku do mapy drogowej. Zrównoważone podejście, w którym elementy mapy drogowej (Pakiety Wartości) muszą przynosić korzyści biznesowe i osiągać cele inicjatywy, a architektura zapewnia ich optymalną wykonalność techniczną, oznacza, że każdy kolejny krok w projekcie maksymalizuje możliwą do osiągnięcia wartość. Taka strategia zapewnia zwinność i elastyczność w realizacji, ponieważ nawet jeśli cele i kierunki projektu transformacyjnego zostaną zrewidowane na zaawansowanym etapie wdrożenia, fakt, że kolejne kamienie milowe (wdrożenie Pakietów Wartości) zostały osiągnięte, oznacza, że organizacja stworzyła dodatkową wartość netto dla siebie i swoich klientów.
5. Tworzenie wizji
Podczas gdy cele (punkt 1) i program inicjatyw (punkt 2) odpowiadają na podstawowe pytania „co?” i „dlaczego?”, mapa drogowa i architektura (punkty 3 i 4) dostarczają odpowiedzi na pytanie „jak?”. Odpowiedzi te są jednak niekompletne. Odpowiednio skonstruowany i umotywowany plan realizacji złożonego projektu zadowala umysł, ale nie zdobywa serc. Ponieważ transformacja cyfrowa, jak każda zmiana, wiąże się z niepewnością, konieczne jest również odwołanie się do emocji, używając języka innego niż ściśle racjonalne argumenty. Sprawdzoną metodą jest zaszczepienie zaangażowanym pracownikom spójnej, przekonującej i pozytywnej wizji docelowego stanu lub rozwiązania, aby mogli skupić się i wspólnie kierować swoimi wysiłkami wokół tej wizji, a także stać się ambasadorami zmian na zewnątrz.
Wizja nie może być w żadnym wypadku narzucona odgórnie. Tak jak każdy z poprzednich punktów został opracowany w drodze współpracy i przy pełnym zaangażowaniu interesariuszy, tak i wizja wymaga podejścia opartego na współtworzeniu. Interesariusze uczestniczą w definiowaniu wizji poprzez moderowane warsztaty, podczas których wybierają i ustalają priorytety inicjatyw programowych, które mają zostać przedstawione jako część wizji. Dokonują przeglądu i oceny projektów, a także angażują się w tworzenie produktów końcowych prezentujących wizję. Te z kolei mogą obejmować szeroką gamę artefaktów, a ich dobór ma na celu osiągnięcie nadrzędnego celu - zbudowanie wspólnego zrozumienia wśród odbiorców i uzyskanie ich wsparcia. Wizja może zostać zmaterializowana w postaci klikalnych makiet interfejsu aplikacji, działających prototypów systemu, filmów i interaktywnych prezentacji, a nawet trójwymiarowych modeli w skali lub w rzeczywistości. Podobnie jak produkty wcześniejszych etapów, wizja jest narzędziem inicjującym proces wdrożenia. Powstaje ona najczęściej podczas bardzo intensywnego i szybkiego procesu twórczego i jest jedynie emanacją zbiorowej wyobraźni osób zaangażowanych w cyfrową inicjatywę. Ostateczne rozwiązanie z pewnością będzie różnić się od początkowej wizji, choćby dlatego, że zostanie poddane szczegółowemu projektowaniu, badaniom, testom i iteracyjnym modyfikacjom. Na tym etapie nie ma to jednak znaczenia, ponieważ celem nie jest stworzenie ostatecznego rozwiązania, ale zdobycie przychylności interesariuszy.
Marcin Sulikowski
Dyrektor Sprzedaży na rynku polskim
Chcesz zmaksymalizować swój potencjał IT? Umów się na bezpłatną konsultację!